Anderhalf jaar heb ik de tweede reis naar Zweden moeten uitstellen, maar eind oktober kon het weer.
In onderstaand blog een verslag van mijn vorige reis.
Ook nu was het doel om steenarenden te fotograferen, bij Conny Lundström, maar dan in de herfst. Dan kleurt Noord Zweden ongekend mooi.
Zoals te doen gebruikelijk vroeg uit de veren en in de hut, comfortabel verwarmd met een houtkachel, wachten tot het zodanig licht werd, dat ik kon fotograferen. Er was veel bewolking en weinig licht. Door de sneeuw en de reflectie kon ik gelukkig de iso toch redelijk laag houden.
Toen we wilden vertrekken, explodeerde de lucht plotseling en ontstond er een geweldig spektakel. Het viel echter niet mee om dit mooi in beeld te brengen. Het is erg moeilijk om in een donker bos te zien wat je fotografeert. Liggend in de sneeuw probeerde de lucht en boomtoppen te vangen in één beeld. Het resultaat viel wat tegen, maar de beleving was geweldig. Ik zal dat niet snel vergeten. Ook niet dat ik om 2.30 uur in bed lag en de wekker weer om 4.45 uur afging om mij gereed te maken voor de volgende dag in de hut. Vier hutdagen was meer dan genoeg. Van 's morgens 5.30 tot 's avonds 18.30 in een hut is lang, heel lang. Zeker als het steeds minder interessant wordt om mooie beelden te maken.
Zo dacht ik althans. Aangekomen op de luchthaven van Skalaftea Zag ik het al: geen herfst, maar regen en een restje sneeuw van wat de afgelopen week was gevallen. Op de rit naar mijn verblijfplaats , ongeveer 100 km landinwaarts, zag ik steeds meer sneeuw. Maar goed, sneeuw kan ook erg mooi zijn om te fotograferen, maar ik wilde nu juist een andere setting dan de vorige keer.
Veel kleine meesjes en gaaien en iedere dag kwam even de grijskopspecht een besje eten. Pas de derde dag kwam de steenarend voor de hut. Mooi dichtbij, zodat ik zelfs portretfoto's kon maken. Het werd de dagen erna steeds warmer en de sneeuw verdween bijna helemaal. Die dag werd een heftig noorderlicht voorspeld. Het zou, volgens de app, beginnen om 20.00 uur. In de plaats waar ik verbleef was het echter behoorlijk bewolkt. We zijn met nog een aantal mensen, richting de kust gaan rijden, omdat het daar beter zou zijn. Uiteindelijk vonden we een mooie open plek aan een bosrand. Toch viel het een beetje tegen, mooi, maar niet zo spectaculair als voorspeld. En koud.
Reactie plaatsen
Reacties