Op vrijdag 9 augustus 2019 rijden Andius en ik vroeg in de ochtend naar Cuxhaven. Om 11.30 uur vertrekt de snelboot naar Helgoland, een piepklein eilandje 55 km uit de kust ten noorden van Duitsland. Het eiland staat bij fotografen bekend om de kolonie jan-van-genten. Bij (Duitse) toeristen staat het bekend om het taxfree shoppen. Het eiland is verdeeld in het Oberland en Unterland. Als je geen zin hebt om de trappen te beklimmen, kan je met de lift voor € 0,60 naar het Oberland, een rood gekleurde rots dat ongeveer 50 meter uit de zee omhoog komt. Nadat wij onze bagage in het appartement hebben afgeleverd, vertrekken wij met onze fototassen op de rug naar het Oberland. Het is een kilometer lopen over een hoog gelegen pad over de klippen naar de punt van het eiland. De weersverwachting belooft niet veel goeds de komende dagen: veel regen en wind.
De dagen erna stormt het soms zo hard dat wij ons nauwelijks staande kunnen houden boven op de rotsen. Iedere avond gaan we weer naar de kolonie in de hoop op een mooie zonsondergang, maar tevergeefs. Wel worden wij regelmatig overvallen door een flinke regenbui, maar dat weerhoudt ons niet om verder te gaan. De laatste avond experimenteren wij met lange sluitertijden en flitslicht, wat weer bijzondere beelden oplevert. Drie dagen is ruim voldoende om dit mooie eiland, dat unieke mogelijkheden biedt om te fotograferen, te bezoeken. Er was zelfs voldoende tijd om op het eilandje Düne, dat slechts een paar minuten varen van Helgoland ligt, te bezoeken om zeehonden te fotograferen.
zie blog Zeehonden op Düne
Boven op de rots staat een straf windje, maar de zon schijnt en wij hebben er zin in. Al snel horen wij het specifieke geschreeuw van de jan-van-genten zien van verre de rotsen bevolkt met honderden van deze prachtige vogels. Je weet niet wat je ziet. De vogels kan je van heel dicht benaderen en trekken zich niets van je aan. Ze vliegen af en aan met voer voor de jongen en nestmateriaal. Fotograferen van vogels met een groothoeklens is een unieke ervaring en levert prachtige beelden op. Bijzonder is dat de vogels zo dichtbij vliegen dat je ze op ooghoogte kunt fotograferen. Regelmatig moet ik meer afstand nemen om ze met mijn Sigma 150-600 mm scherp te krijgen. Aan de indringende geur die de vogels verspreiden wen je snel en na een paar keer een flinke regen vogelpoep over je heen te hebben gekregen, trek je je daar ook niets meer van aan. Wij liggen op de grond in de vogelpoep en moeten regelmatig de camera en de lens schoonmaken omdat de vogels ook die niet ontzien.
Reactie plaatsen
Reacties