Begin augustus 2018 ben ik naar het uiterste oosten van Duitsland gereden om foto´s te maken van de vele roofvogels die daar zijn. Wildpix heeft mij in contact gebracht met een locale ranger en ik verbleef in een eenvoudig maar prima pension. De schreeuwarend is zeldzaam maar ter plaatse een beroemdheid. Ik had hoge verwachtingen, maar de vogel is minder indrukwekkend dan ik had gedacht.
Door de hoge temperatuur ( 30-35 C) werd het bijna onmogelijk om lang in de schuilhutten, die grotendeels van polyester waren gemaakt, te verblijven. De temperatuur liep soms binnen op tot 50 graden. Omdat de roofvogels niet mogen worden verstoord, mocht ik de hut niet tussentijds verlaten. In een schuilhut aan het water was het wat beter vol te houden. De hut ligt aan het water en voor de hut ligt een eilandje met twee jonge Grote Sterns. Mooi om te zien dat zij telkens, als moeder terugkwam van een vlucht, vol verwachting met open snavel bedelden om eten. De foto's zijn te zien op onderstaande link.
De plek van deze schuilhut was schitterend. Gelegen aan een plas waar overigens bijna geen water meer in stond vanwege de aanhoudende droogte. Terwijl ik aan het fotograferen was, liep er ineens langzaam en statig en grote vogel door het beeld. Ik schrok keek om en zag op een paar meter afstand rustig twee kraanvogels langswandelen. Een prachtig gezicht. Even verderop verscheen een familie zwarte ooievaar en een grote zilverreiger. Door de lage waterstand was het een makkie voor ze om er met een behoorlijk formaat vis van door te gaan.
Spectaculair was het fotograferen van de zeearend vanuit een boot. Zeearenden zijn aaseters en kunnen alleen dode vissen, die door gasvorming boven zijn komen drijven, vangen. Van grote afstand kan de zeearend zien dat de gids een dode paling in het meer gooit. Direct komt de imposante vogel aanvliegen. Vliegt een rondje boven ons en duikt met grote snelheid naar beneden om met zijn poten de paling uit het water te halen. Moeilijk om op het juiste moment de autofocus zijn werk te laten doen. Met mijn Sigma 150-600 mm gebruik ik niet de maximale zoom. De zeearend is zo groot, dat ik anders de kans heb niet de vleugelpunten helemaal in beeld te krijgen. Een sluitertijd van 1/2000 is nodig om de zeer snel bewegende vogel scherp te kunnen fotograferen. Met een maximale diafragmaopening ( voor een zo egaal mogelijke achtergrond) kwam ik toch op een ISO waarde van 1000, wat wel wat aan de hoge kant is. Maar compromissen zijn soms nodig.
Maar het bleef niet bij de zeearend. Ook een rode en een zwarte wouw kwamen een aaltje meepikken. Zelfs een paar meeuwen lieten zich niet onbetuigd. Zeker de moeite waard om naar Duitsland af te reizen voor een paar dagen. En met een snelheid van 190 km -uur over de autobahn ben je er zo.
Reactie plaatsen
Reacties