Een van de bijzondere dagdelen op mijn reis in Bulgarije was het avontuur met de drijfhut. In de vroege ochtend rijden wij naar een afgelegen ondiepe plas. Het waadpak aan, het water in en de camera fixeren op een balhoofd. Zwaar lopend door het water tot navelhoogte en vechtend met de waterplanten die om mijn benen leken te groeien, zwoeg ik door een plas vol met kikkers. De belofte was om hier van heel dichtbij de woudaap te kunnen fotograferen. In het water zijn ringslangen, schildpadden en een paar meerkoeten. Ik zie en voel vooral insecten. Vanuit het riet hoor ik de woudaap, maar zie hem niet. Dan plotseling verschijnt hij of zij tussen het riet aan de oever. Voorzichtig glijd ik met de hut dichterbij, ik maak snel een paar foto´s, maar niet zoals ik wil. Maar hij staat er in ieder geval op. En weg is hij. Ik zie hem ook niet meer terug. Dan maar foto´s maken van de ontelbare hoeveelheid kikkers. Toch wel bijzonder vanuit zo´n laag standpunt en zo dichtbij. Na 5 uur ploeteren ben ik blij dat ik weer het water uit mag.
Een andere ochtend ga ik op zoek naar de scharrelaar, ook een belangrijk doel van deze reis. Deze keer blijven we vlak bij het hotel. Een paartje zit op een hoogspanningskabel en er is geen beweging in te krijgen, ondanks dat Ilyan zijn uiterste best doet met het produceren van de "zang" vanuit de luidspreker die hij op het dak van zijn auto heeft gezet. Uiteindelijk komen zij iets dichterbij in een boom zitten. Toch nog tamelijk ver weg. Leuke foto's kunnen maken, maar ik moest wel een beetje croppen achteraf.
Jammer dat het mij niet is gelukt de wielewaal te fotograferen. Ik heb wel een hele middag naar een boom zitten staren vanuit een boomhut, maar zonder enig resultaat. De natuur laat zich niet dwingen. Dat maakt het ook zo bijzonder. Een prachtige reis met vijf mooie dagen. Goed georganiseerd door Han Bouwmeester met een zeer aardige en kundige gids ter plaatse.
Reactie plaatsen
Reacties